Als kind was ik al behoorlijk competitief. Ik stelde altijd hoge eisen aan mezelf en verliezen stond niet in mijn woordenboek. Ik had eigenlijk nog nooit gehoord van depressies en burn-outs totdat het voor het eerst tijdens mijn studie letterlijk ‘insloeg’ als donderslag bij heldere hemel.

Rustig heb ik de draad weer opgepakt, studie behaald en ben ik gaan werken. De ratrace was begonnen, maar een gevoel van onbehagen bleef. Zeker omdat duidelijk werd dat ik niet bestand was tegen de harde druk van buitenaf.

Het dieptepunt was toen ik mijn dierbare broertje verloor aan ernstige depressie. Dit heeft mij enorm aan het denken gezet.

Drie jaar later raakte ik door reorganisatie mijn baan kwijt. Geluk bij een ongeluk: ik moest dingen anders gaan doen!

Ik ben er een jaar tussenuit geweest en had daardoor eindelijk tijd om diverse boeken te kunnen lezen over persoonlijke ontwikkeling. Dit heeft mijn wereld volledig veranderd. Het was het begin van mijn reis naar financiële onafhankelijkheid en ik zal niet stoppen totdat ik mijn doel heb bereikt.